Laatste week

Woensdag was Naomi gelukkig weer wat beter. Zij ging met mij mee naar de holiday-class om een voorlichting te geven over HIV en aids. Erg interessant en leerzaam. De klas wist al best veel over HIV, aids en de preventie ervan. Aan het einde van de voorlichting had Naomi een kleine quiz voorbereid met stellingen. Bij de stelling ‘It’s save to kiss someone who has HIV’ wezen heel veel kinderen naar ‘False’ daar keek ik wel van op. Na de presentatie van Naomi heb ik een spel gespeeld met de klas. Ik heb de klas het spel ‘Wie is het?’ uitgelegd. Voordat wij met het spel begonnen heb ik eerst het verschil tussen open –en gesloten vragen met de klas doorgenomen. Toen dat helder was ging een leerling naar buiten en ging ik met de rest van de klas een ‘bekend persoon’ bedenken. Het was een leuk spel met veel gelach en geschreeuw. Na een lekkere ‘tonijn-pauze’ (haha) was er een gastspreker. Dit keer ging het over ‘Leiderschap’. Op zich wel interessant maar erg langdradig, ik viel bijna samen met de halve klas in slaap haha!

Kristel was eerder klaar dus wij zijn samen naar het dorpje gelopen. We waren een beetje winkeltjes aan het bekijken toen er een hele vage gast achter ons aan kwam. Hij had amper kleren aan en kwam steeds dichterbij ons staan, op een gegeven moment zat hij aan Kristel haar rugzak! Kristel reageerde heel goed! We begonnen te schreeuwen dat hij weg moest gaan en zijn gauw een winkel ingelopen, toen liep de man gelukkig weg! We waren in een schoenenwinkel waar allerlei Nike’s, adidas en allstars te koop waren. De schoenen waren allemaal opgestapeld, als je er eentje pakte vielen bijna alle stapels om haha! Kristel en ik hebben allebei nieuwe Nike’s gekocht! Echt super vette! Na de schoenen hebben wij souvenirtjes ingeslagen voor het thuisfront! We stonden met 4 flessen drank bij de kassa. De mensen hier moeten ook wel denken ‘wat een raar volk die whitemans’. Haha. Wij zijn super lui met de taxi naar onze accommodatie gebracht. Alima had vis met jam (die soort aardappels) gemaakt, het was erg lekker. Ik ben nu ook pro geworden in vis fileren 

De volgende dag ging Naomi weer gezellig mee met mij naar de summer-school. Er was een gastspreker (zusje van Walters) die wat kwam vertellen over Journalisme en muziek. Zij vertelde erg leuk en de klas was ook enthousiast. Vooral de muziekles was geweldig! Janny leerde de klas een liedje, zong het twee keer voor en de hele klas kon het liedje meezingen. Iedereen maakt ook direct muziek, zij trommelen op de tafel, klappen in hun handen en maken geluiden met hun mond. Het leek wel een klein concert. Het klonk zo leuk en vrolijk! Ik heb het gefilmd. Ik heb het liedje twee dagen in mijn hoofd gehad.
Na de muziekles had ik een spel voorbereid: ‘describe each other’. Ik had alle namen van de leerlingen op een papiertje geschreven en in een zak gestopt. De leerlingen mochten om de beurt naar voren komen om iemand te beschrijven. Het was weer een gezellige boel wat eindigde in veel geschreeuw, gelach en vooral het raden in plaats van luisteren naar de beschrijving haha!
Na de pauze was er een andere gastspreker over ‘het belang om naar school te gaan’. Aan het einde van de dag hadden wij een kleine meeting met de halve klas. Vrijdag hebben wij een debat en de groepen moesten argumenten voorbereiden. De onderwerpen zijn ‘Iedereen moet dezelfde rechten hebben op goed onderwijs’ en ‘Hoe gaan wij om met kinderen met een handicap’.

Maandag sluiten wij het ‘educatieve’ deel van de holidayworkshop af met een POP-quiz, ook wel een examen. Ik heb het examen gemaakt. Het bestaat uit 45 vragen, multipiciose en open vragen. Dit zijn vragen uit de test:
Which person has the most power in the Netherlands?
A. The king C. The minister-president
B. The president D. Miss Maaike

What is the name of the minister-president from the Netherlands?
A. Mark Rutte C. Willem Alexander
B. Markus Rutte D. Koen van Bremen

What is an important part of team-sport?
A. Winning! C. Intimitate each other
B. Fight with each other D. Respect for each other

De klas heeft 60 minuten de tijd voor de test. Maandagmiddag ga ik de examens nakijken en maandag krijgt iedereen de uitslag en een certificaat voor deelname.
Ik moet de examens zelf ergens gaan uitprinten hier in Buéa. Dat wordt nog een opgaven, maar ik vind het wel leuk om te doen.

Matute kwam naar mij toen en zei dat het de komende dagen nogal koud kan gaan worden hier in Buéa (23 graden haha). Dus hij had 2 paar hoge sokken voor mij gekocht. Super lief! Ook hebben wij advocado’s gekregen die uit zijn tuin komen. De advocado’s zijn mega!

Smiddag’s ben ik met Naomi naar het dorpje gegaan. We hebben lekker zitten internetten. Toen wij bijna thuis waren, we waren al in de straat van onze accommodatie, zagen wij een hele grote groep mensen staan. Toen wij beter keken zagen wij een auto op de kop liggen, er was een heel erg ongeluk gebeurd! Een auto was vanuit Buéa Town (ligt nog iets hoger op de berg dan onze accommodatie) naar beneden gereden, de remmen van deze auto waren kapot hoorden wij later. Naast de weg hebben veel vrouwen een klein kraampje om eten te verkopen. De auto, zonder remmen, heeft een kraampje van vrouwen waar wij vaak eten halen geramd! Alles was kapot! De stoel, de tafel, borden langs de weg, lantarenpalen…. Er lag veel mais en bloed op de grond, het was heel naar om te zien. Als wij iets eerder naar huis waren gegaan hadden wij daar misschien wel gestaan. Ik hoop dat het goed gaat met alle betrokkenen!

Vrijdagochtend gaf Matute een les over basketbal, je kon merken dat basketbal echt zijn passie is. De les duurde meer dan twee uur haha! Na de tonijn-pauze was het tijd voor het debat, dat was echt geweldig!!! Hoe verlegen sommigen zijn tijdens de lessen, hoe duidelijk en aanwezig zij waren tijdens het debat. Hier gaat debatteren heel anders dan het debatteren dat ik ken. Voordat de leerlingen met standpunten komen bedanken zij eerst netjes de jury en ‘de collega’s aan de andere kant’. Vervolgens gebruiken zij tijdens het praten veel handgebaren, verheffen hun stem en slaan om te tafel na een goed argument. Het publiek begint ook heel hard te schreeuwen en juichen bij een goed punt! Het was echt heel erg leuk! Samen met Matute en nog een gast van HADY vormde ik de jury. Wij waren trots op het resultaat.
S’middags ben ik de toetsen voor maandag gaan maken. Ik had alles op een stickje gezet en ging samen met Jolanda naar een copy-shop. Ik wilde het graag dubbelzijdig geprint hebben en dat kon, maar hoe… De eerste pagina werd geprint, toen werd het papier omgedraaid in de printer gelegd zodat de tweede pagina op de achterkant kwam. Slim bedacht, maar met 27 toetsen van 6 pagina’s duurde dat wel even haha!

Voor zaterdag hadden wij met z’n allen een uitje gepland. We wilden graag naar de Twin-leeks. Na lekkere pannenkoeken als ontbijt vertrokken wij rond half 10 richting het plaatsje Kumba. Onderweg was een heel ernstig ongeluk gebeurd, twee auto’s waren op elkaar geklapt. Wij moesten er met de taxi langs en wij zagen alle lichamen op de weg liggen, het was heel erg! De verongelukte personen waren vrienden van onze taxichauffeur… Er zijn wel verkeersregels hier in Kameroen, maar niemand weet wat die regels precies zijn en daardoor gebeuren er helaas veel ongelukken.

We zeiden tegen de taxi-chaffeur dat wij onze trip wel wilden cancelen, maar dat wilde hij niet dus wij zijn alsnog richting Kumba gegaan. Kumba was een mooie plaats, veel groen en het weer…. ZON!!!!! Eindelijk (was ik alleen m’n zonnebrand vergeten… haha). Het leek was met de auto niet te bereiken, dus het laatste stuk deden wij ten voet. Een ‘’local’’ nam ons mee de jungle in en weer moesten wij klei en modder trotseren! De omgeving was prachtig!!! Heel veel groen, rotsen, een rivier en dieren zoals kameleons. Op een van de rotsen was nog een deel van een wereldkaart te zien. De inwoners van Kumba hebben dat een eeuw geleden gemaakt. Door de regen was een deel vervaagd, maar alsnog erg mooi om te zien. Na een leuke (en warme) wandeltocht kwamen wij aan bij het leek. Het waren niet de Twin-Leeks die wij hadden verwacht (hier is Kameroen is niks zoals je verwacht) maar ondanks dat was het prachtig om te zien! Erg groot, omringt door bos, en zo rustig! De man die ons ernaartoe had gebracht, vroeg of wij een boottochtje wilden maken. Dat wilden wij wel. Na het lozen van de kano mochten wij erin. In plaats van op de bankjes moesten wij om de bodem van de kano gaan zitten… Erg onhandig, maar wel lachwekkend. Wij zaten in totaal met z’n 7en in de boot en ik was zo bang dat wij om zouden vallen haha! Na wat gedobber en bakken in de zon konden wij weer aan land gaan. Wij gaven de ‘’local’’ het geld en hij zij dat wij nog wel even konden gaan genieten van het mooie uitzicht. Dat gingen wij toen ook doen, na ongeveer een half uurtje kwam onze taxi-chaffeur naar ons toe en zei dat iedereen (incl. onze ‘’local’’) weg was gegaan. Wij moesten ook gaan, want er zaten nog wel eens bandieten in dit gebied. SPANNUND!! Tijdens de terugweg stapte krissie op een zacht stuk en zakte zo met een voet in de modder, daarna haar tweede voet en zij eindigde met een mooie knieling met haar hand in de modder. Toen wij haar uit de modder hadden getrokken had zij echt beren-pootjes, onder de blubber! Ik moest zo hard lachen hahaha!
Bezweet stapten wij in de auto en we waren Buéa nog niet in of…. Regen!!! Maar dat maakte ons niks uit, wat een toffe dag! S’avonds hebben wij bij een heel leuk restaurantje gegeten. Het was eigenlijk bij mensen thuis, zij hadden een deel van hun woonkamer omgebouwd als restaurant. Ik had rijst met kip en groenten voor maar 1500 frank (ongeveer 3,-) JAMMIE!

Zondag hebben wij lekker een dagje niks gedaan. Beetje uitgeslapen en wat gelezen. We zaten bijna de halve dag zonder stroom dus toen zijn we Buéa in gegaan. S’avonds had ik (weer eens) rijst gemaakt.

Maandag 3 augustus was het de dag van het examen. Om 9.00 a.m. waren er al best veel leerlingen, een wonder haha! Allemaal hartstikke zenuwachtig! Rond half 10 begonnen wij met het examen. Het examen had in totaal 45 vragen, open en gesloten vragen. De leerlingen hadden een uur de tijd voor het examen. Er waren niet genoeg tafels voor elke leerling, dus er zaten maximaal 4 leerlingen aan 1 tafel. Er werd veel gespiekt, geseinds en 1 leerling had zelfs een spiekbriefje! Geweldig om te zien! Zelf dacht ik altijd dat ik spieken heel onopvallend deed, maar nu weet ik dat de leerkrachten mij altijd in de gaten hebben gehad… hahaha!
Om 11 uur kwam nog een leerling binnenlopen… Blackman-time tjaaa….

Ik had een heerlijke (zelfgemaakte) bananen-hartjes-cake gekregen van Matute. Daar heb ik heel veel van gegeten tijdens het nakijken die middag! 
S’avonds hadden wij afgesproken met Alima, om Afrikaanse kleding op maat te laten maken. We mochten een stof uitzoeken in een winkel, dat was een hele klus! Na veel twijfel heb ik gekozen voor een lichtblauwe met gele stof, erg mooi. Ik heb er een rok van laten maken en drie bandeaus. De overige stof is voor mijn moeder, een tafelkleed :D whahaha!
De zus van Alima nam onze maten op en vroeg wat mijn naam was. Bij het horen van de naam ‘Maaike’ keek zij mij heel apart aan. ‘Are you a boy?’ vroeg ze. Haha! Heel veel mensen verstaan Micheal en tja, dat is inderdaad een jongensnaam haha!

Dinsdag was mijn laatste dag op de ‘summer-school’. Het was alleen een typisch Kameroense dag… De certificaten waren nog niet af en de film die wij zouden gaan kijken was niet meegebracht…
Het ochtend programma verviel dus een beetje. Ik had gelukkig (credits aan mijn moeder) allemaal knutselspullen meegenomen naar Afrika. Ik ben met alle kinderen gaan knutselen. Vooral de stickers waren erg populair. De leerlingen plakten ALLES op hun hoofd!!! Het was een gezellige boel. Ik kreeg allemaal mooie tekeningen met teksten als ‘Ik hou van Nederland’ en ‘Maaike Maria Emma de Groen is de beste’ haha!
Rond 12 uur kwam Walters met de projector zodat wij een film op konden zetten. Ik ging tussen alle leerlingen inzitten en wij hadden veel zin in een grappige film. De film die werd getoond was ‘Black November’ en ging over de olieproblemen in Nigeria. Amerika maakt veel winst op deze olie terwijl de bevolking en de natuur er enorm onder lijdt. Het was een goede film, maar erg heftig en veel geweld… Ikzelf zou deze film, voor een klas met de gemiddelde leeftijd van 12, niet hebben gekozen….
Na de film was het tijd om de certificaten uit te delen, dat was erg leuk! Ik heb ook een certificaat gekregen. Wij zijn met z’n alle op de foto gegaan en toen was het toch echt tijd om afscheid te gaan nemen… De oudere begrepen het wel en vonden het vooral jammer, maar de kleinste snapten er niks van en werden erg verdrietig. Om te voorkomen dat zij zouden gaan huilen heeft Matute verteld dat ik nog terug kom. Met opgeheven hoofdjes liepen zij naar huis, dat was een fijn gezicht!

Walters had mij verteld dat ik om 18.30 p.m. naar de HADY office moest komen, zij hadden een afscheidsfeestje georganiseerd! Kristel, Jolanda en Naomi gingen ook mee. Het was zo leuk, ik heb zo erg de slappe lach gehad. Ik dacht dat het gewoon een feestje was, soort van borrelen ofzo. Maar hier gaat dat heel anders…. Er was een heel programma gemaakt. Walters begon met een praatje, daarna was er een muziek momentje voor de DJ, vervolgens moest ik speechen (euhmmm onvoorbereid…) daarna mijn mede-reisgenoten en wij sloten af met een cadeau en foto-moment. Vooral dat laatste was hilarisch! Ik moest midden in de kamer gaan staan en alle mensen van HADY (en relaties van HADY) mochten mij bedanken d.m.v. een handdruk of knuffel. Ik heb mij nog nooit zo ongemakkelijk gevoeld…. Hahah! Er waren allemaal mensen die ik nog nooit eerder had gezien. Zij kwamen mij knuffelen en wilde vervolgens selfies maken terwijl iedereen naar mij keek haha! Kristel kwam niet meer bij! Na het intense knuffel moment was het tijd om te eten (gelukkig). Het eten was heerlijk!
Hier is het trouwens normaal dat je een fles drinken neemt (dus gewoon een hele fles cola) ipv een glas haha!
Na het eten hebben wij gedanst tot middennacht! Wauw, wat ongelooflijk tof was dit feest!

Woensdag heb ik Matute geholpen met het klaslokaaltje schoon te maken en s ’middags hadden wij de goodbye-party van Kristel. Wij hebben geluncht in een super mooi hotel met alle advocaten van de Liberty Law Farm! Het was zo leuk en lekker! Alle advocaten zijn klein en dik en iedereen was in zwart met wit. Wij hadden dat ook speciaal gedaan voor Kristel. Kristel gaf een hele mooie speech, ik ben heel trots op haar!

Donderdag hadden wij een uitje op het programma staan. Wij zouden naar Labange gaan, dit is een dorpje waar LiveBuild een waterproject heeft. Zowel Kristel als ik hebben geld opgehaald voor dit project. Met veel zin en goede moet stapten wij s’ ochtends de taxi in, niet wetende dat wij helemaal niet naar Labange zouden gaan maar naar een ander project…. Uiteindelijk zijn we naar hetzelfde Leek gegaan als die week ervoor… dat was wel even balen….

Vrijdag brak onze laatste dag aan in Buéa. S’ ochtends ben ik langs Walters gegaan om mijn reference op te halen. Ik heb ook een hardloop-hesje gekregen van HADY voor als ik nog een keer een sponsorloop wil gaan doen haha! Ik ben samen met Kristel hapjes en drankjes gaan inslaan voor de laatste afscheidsfeestjes. S ’middags zijn we richting de ARCH (waar Jolanda werkt) gegaan voor haar afscheidsfeestje. Het was erg leuk met veel gezang en gedanst.
S ’avonds had ik nog een laatste feestje georganiseerd bij onze accommodatie. Ik had Alima ook uitgenodigd. Wij hebben weer staan dansen tot middennacht!
De volgende dag werden wij om 8.00 a.m. opgehaald door de taxi, Hannah (Walters’ vriendin) ging ook naar Kribi dus wij konden samen reizen. De taxi bracht ons naar Duala waar wij overstapten op een bus.
Ik heb nog nooit met zoveel mensen in één bus gezeten!!! Ik dacht dat ik dood ging haha! Het was zo warm en ik heb de halve reis een man op mijn schoot gehad… haha naar 3 uurtjes waren wij dan eindelijk in Kribi! Zee, mooie bungalow en zowel wat ZONNESTRALEN!!!!

Nu zit ik hier, in mijn bikini onder de palmbomen kijkend naar de zee waar Afrikaanse kindjes de tijd van hun leven hebben. Dit zijn de laatste regels van mijn avontuur in Afrika. Morgen reizen Kristel en ik weer terug naar Nederland.
En ik moet eerlijk zijn, jullie hadden gelijk. Ik heb Afrika niet veranderd (naja misschien een beetje dan), Afrika heeft mij veranderd en daar ben ik trots op! Dit avontuur koester ik met heel mijn hart...

Hakuna Matata!

Heel veel liefs,
Maaike